Wednesday, September 19, 2012

అంతర్నేత్రం..!

వెలుగు చెట్టుకింద 
రెక్కలు విప్పి విహరించిన రాత్రిని 
ఆకాశం చుంబిస్తుంది. 
రెప్పలు వాలిన మనస్సు వెలుగు చెట్టుకింద 
రెక్కలు విప్పి విహరించిన రాత్రిని 
ఆకాశం చుంబిస్తుంది. 
రెప్పలు వాలిన మనస్సు 
విశ్రాంతి కోరుకుంటుంది. 
ప్రకృతి పలకరింపు 
కళ్ళకు తెలుస్తుంది. 
ప్రాణం పులకరింపు 
గుండెకు అర్థమవుతుంది.. 
అనుభూతి సమార్ధ్రమయిన హృదయం 
అనుభవ పక్వమై మనసు తుఫానుకు 
ఎదురీదే మహా సముద్రం వలె 
జీవితం అన్నింటికీ సిద్దం. 
ఆత్మ నావరించిన ముసుగుతో 
మనిషిలో వ్యక్తిత్వం ఇప్పటిదా? 
హృదయ రేఖలు ఏర్పడని ప్రక్రుతివా ? 
ఉహల ఆకుల మాటునుండి 
శబ్ద విహంగమై వచ్చి 
నీలాకాశం వంపుల్లో 
సుందర జీవిత దృశ్యంలో కనిపించే 
శతపత్రం ప్రభావ ముధ్రవా? 
తప్పదు ఈ వికల్ప వాదన గల 
చెట్టు నీడ 
బతుకును 
అహి వలె చుట్టుకుంటుంది. 
ఇదో స్వర్ణపధం! 
ప్రపంచాన్ని పూర్తిగా 
మరచిపోవాలనుకునే పిరికితనం. 
మొదలు తుది ఎరుగని అంతర్నేత్రం!
విశ్రాంతి కోరుకుంటుంది. 
ప్రకృతి పలకరింపు 
కళ్ళకు తెలుస్తుంది. 
ప్రాణం పులకరింపు 
గుండెకు అర్థమవుతుంది.. 
అనుభూతి సమార్ధ్రమయిన హృదయం 
అనుభవ పక్వమై మనసు తుఫానుకు 
ఎదురీదే మహా సముద్రం వలె 
జీవితం అన్నింటికీ సిద్దం. 
ఆత్మ నావరించిన ముసుగుతో 
మనిషిలో వ్యక్తిత్వం ఇప్పటిదా? 
హృదయ రేఖలు ఏర్పడని ప్రక్రుతివా ? 
ఉహల ఆకుల మాటునుండి 
శబ్ద విహంగమై వచ్చి 
నీలాకాశం వంపుల్లో 
సుందర జీవిత దృశ్యంలో కనిపించే 
శతపత్రం ప్రభావ ముధ్రవా? 
తప్పదు ఈ వికల్ప వాదన గల 
చెట్టు నీడ 
బతుకును 
అహి వలె చుట్టుకుంటుంది. 
ఇదో స్వర్ణపధం! 
ప్రపంచాన్ని పూర్తిగా 
మరచిపోవాలనుకునే పిరికితనం. 
మొదలు తుది ఎరుగని అంతర్నేత్రం!

No comments:

Post a Comment