పరిధి // శైలజామిత్ర  

కనిపించని కళ్ళతో సూటిగా చూస్తూ 

అనేక సంవత్సరాలుగా జీవిస్తున్న నేను నాకు బాగా గుర్తు 

వీధి చివర , ఆరు బయట 

చిగుర్లు చిట్లినట్లు రేగినట్లు .. చెట్లు తెగిపడినట్లు 

ఇంట్లో మారుమూల గదికేసి చూస్తూ 

నిస్తేజంగా చప్పుడు చేస్తున్న నా హృదయం ఇంకా గుర్తు 

శరీరం వెనుక   .. మనసుకు ఎదుట 

ఎదిగిన పంట ఎండినట్లు .. పండిన కాయ పూసినట్లు 

పెలుసుబారిన కిటికీ ఊచల కేసి గమనిస్తూ 

నా కనుబొమలు ముడిపడిన దృశ్యం ఇంకా గుర్తు 

భావోద్రేకం అంచున .. ఉపద్రవం రూపాన 

కొండలన్నీ కదిలి వెళ్లి పోతున్నట్లు .. పరకలన్నీ  స్థిరమైనట్లు

ముఖాముఖి హస్తగతమైన తీరు అంచనా వేస్తూ 

నా హృదయం చిరునవ్వులు చిందించిన చాయలు ఎంతో గుర్తు

ఒలికిన సముద్రాన .. ఎత్తుకున్న అత్తిచెట్టు అందాన  

కంచె ఇంటికి వేసినట్లు .. కావలి కాళ్ళకు పడినట్లు 

ఎదుగుదల మెరుపులా  మారిన దిశను పరిశీలిస్తూ 

గొంతెత్తి ఎదురుతిరిగిన క్షణాన నేనో తల్లినైన గుర్తు 

తేలికైన గుండె తీరాన .. కన్నీటి కళ్ళ చివరన 

జీవితం జీవితమైనట్లు .. ప్రేమ వేరింటి కాపురం పెట్టినట్లు ..  

రాత్రి - నిద్ర  

రాత్రికి  తోడుగా నీవు 

నిద్రకు తోడుగా నేను 

లేనప్పుడు  

సమయం సమయానుకూలంగా 

మారిపోతుంది 

బల్ల పరుపుగా 

సుదీర్గంగా ఉన్న రాత్రి 

ఒక్కసారిగా వృత్తం లా చుట్టుకుంటుంది. 

పగటి నుండి వచ్చే రాత్రి పాతదే ! 

ఎక్కి వచ్చే మెట్లు పాతవే 

అయినా ఎప్పటికప్పుడు 

జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూ 

నిద్ర సరికొత్తదని నిరూపిస్తుంది.   

రాత్రే కదా 

మెల్లగా పారిపోదాం అనుకునే ఆశను  

కల తన బాహువుల్లో బంధిస్తుంది. 

ఎవరు చూస్తారులే ఇక్కడే ఉండిపోదాం 

అనుకునే చీకటిని 

నిద్ర బయటకు వెళ్ళగొడుతుంది   

రాత్రికి 

ఒక్క పువ్వైనా కాపలా కాస్తుంది  

అనవసర ఆవేదనను , ఆందోళనను 

గది తలుపు అడ్డగిస్తుంది 

తెల్ల వారితే వెళ్ళిపోయే రాత్రి 

మళ్ళీ వస్తుందని తెలుసు 

అయినా  

ముఖం మీది నుండి దుప్పటిని తొలగించి 

పగలతో రగిలిపోయే 'పగలు' ను 

ఆహ్వానించాలంటే 

భూమి ప్రాచీన ప్రేయసిలా 

కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటుంది 

రాత్రి 

అలసిపోయిన భూమిని ఓదార్చుతుంది

పగలు 

నీడలను గురించిన అనేక విషయాలపై 

సందేహాలు తీర్చుకుంటుంది.