Thursday, November 17, 2011

అలక


మగువను తాకిన
సుకుమారపు గాలి
అతీంద్రియ
వింజామరలయిందని
ప్రకృతి పరవశంతో ఉన్నా
లేత గులాబీల్లాంటి పాదాల్ని తాకుతూ
సిగ్గిల్లిన సొగసుల్ని
నేల సొంతం చేసుకుంది కదాని
కించిత్ అసూయ పడుతోంది
కాని...!
ప్రకృతికేమి తెలుసని?
అలకను మించిన
అరుణిమ అబల లో లేదని..

Sunday, November 13, 2011

విరామ చిహ్నం


ఆవేదన అగ్ని కీలల్లో
హృదయం దహించుకు పొతున్నపుడు
అంతరంగంలో
అలజడి చేస్తున్న ఆశల రెక్కలు
గాలికి చప్పుడు చేస్తున్నప్పుడు
ఒంటరితనం
మరింత ఒంటరిగా
భరించలేనంతగా బరువెక్కినప్పుడు
ఒక ఆత్మీయ సహచర్యం వెంట
నా భావాలు పరుగులు తీస్తుంటే
సిగ్గుల చిరునవ్వుని మురిసిపోతుంటాను.
ఏకాంత సాగరంలో విరిగిన రాయిపై నేను కూర్చున్నప్పుడు
ఆకాశంలో నన్ను నిత్యం పలకరిస్తున్న
నాకై వీక్షిస్తున్న ఇంద్రధనుస్సు రంగులమధ్య
పగిలిన నా గుండె ముక్కల్ని ఏరుకుంటూ ఉంటాను
నా ఈ విశ్రాంతి లోకంలో
నాకంటూ మిగిలి ఉన్న దిక్కులతో
నాకు నేనై కనబడని నీతో
పసిపిల్లనై కబుర్లు చెబుతుంటాను
అప్పుడప్పుడు చేసే నీ అనురాగపు అల్లరి స్పర్శ
గుర్తుకు వచ్చినప్పుడు
మరో నులివెచ్చని జ్ఞాపకాన్ని జీవిత పుటల మధ్య దాస్తుంటాను.
నాకేమీ మిగల్చని ఈ ప్రపంచపు సరిహద్దుల మీద కోపంతో
ఏకంగా సుర్యున్నే గెలుచుకున్నానని
నీ ఉనికి ఉహా చిత్రాన్ని చిత్రిస్తుంటాను.
మోడువారిన నా కాలాన్ని కాదని
బతుకంతా ఒక్కసారిగా బతకనిస్తున్న
ఈ కొద్దీ కాలాన్ని తనివితీరా కళ్ళ కద్దుకుంటాను
ప్రతి అంగుళం అంగుళం గాలించినా దొరకని
అమాయకత్వాన్ని పక్షుల కిల కిలా రావాలలో విని తరిస్తుంటాను
రివ్వున ప్రనబందువై వచ్చి మునివేళ్ళపై నిలబడిన
ఒకా నొక స్వర పరిష్వంగంలో
నా భవిష్యత్తు కు అర్థం తెలుసుకుంటున్నాను
ఓంకార శబ్ద సుందరమై సుదూర తీరం నుండి వచ్చే
పిలుపులలో నిరంతరం చైతన్యాన్ని
ఒకింత విరామ చిహ్నంలో
నన్ను నేను తరచి చూసుకుంటున్నాను.

Tuesday, October 18, 2011

నింగి, నేల మధ్య


నింగి, నేల మధ్య నుండి ఎగిరెగిరి శూన్యాన్ని చుంబి౦చాలానే తపన
అనుక్షణం శ్వాస వెంట శ్వాసలా యాత్రలు సాగాలని పోరాటం చేస్తున్నాయి.
అశాంతి అడుగులతో నడిచే జీవితం వెనుక నుండి సాగే అసహనం
ఇనుప చక్రాలపై గడిచిన భాగమంతా
స్వార్ధపు పెట్టెలో ఆత్మ వజ్రంలా బంధీ అయ్యింది
ఈరోజు ఉదయించే రక్త చిత్రం
రేపు ఎగిరే విజయ పతంగం!
ఈ ప్రయాణ సౌందర్య రూపం !
మనిషికి మిగిలిన సంస్కృతీ రూపం!

Thursday, September 8, 2011

నువ్వు-నేను

కదిలిన జీవితాల నడుమ
వేళ్ళాడే ఆకారాలు
ఒకటి మనసు
మరొకటి మనిషి
ప్రవహించే నదుల మధ్య
విరబూసిన అలలు
ఒకటి నిశ్శబ్దం
మరొకటి గంభీరం!
హద్దులు లేక గాలికి ఎగసిపడే
వెండి పాదాలు
ఒకటి చందమామ
మరొకటి నక్ష్యత్ర౦
గడచిన ఇన్నేళ్ళలో
కనిపించిన ప్రాణాలు
ఒకటి నువ్వు
మరొకటి నేను..

ఒంటరి నక్షత్రం

ఓడిపోవడమే
ప్రేమ లక్ష్యం..
గెలిచాను అనుకోవడమే
మనసు లక్షణం..!
గెలిచామో.. ఓడామో
తెలియని ప్రతి క్షణం ఒక సందిగ్ధం..!

నీట మునిగితే
నీరెండిపోతాయనుకోవడం
లేనిది ఉన్నట్లుగా చూపే సాక్ష్యం..
ఒడ్డుకు చేరితే
నేల తల్లడిల్లి పోతుందనుకోవడం
ఉన్నది మరొక్కమారు తెలుసుకునే దైన్యం..

మరణానంతరం
కాలి బూడిద అయ్యేది
శరీరమే అనుకోవడం అనాలోచితం ..
ప్రేమ మాయలో పడి
ముక్కలయ్యేది
గుండె మాత్రమె అనుకోవడం అవివేకం...

ఎదురయ్యే ప్రతిదీ
ఆవేదనే మనిషికి
ఎదురేల్లితే మాత్రం ఆత్మీయత కూడా
హృదయంలో అదృశ్యం..
కరగని శిలల మధ్య
కన్నీరు కూడా ఎప్పటికి ఉహా జనితం...

ఆకలి దప్పులంటే
కానేకాదు నేడు అన్నం, పానీయం..
నేడు మనిషిని మనిషే పీల్చి పిప్పిచేసే
మరయంత్రాల దాహం..
బంధాలు లేనితనం..
అనురాగాలు అపహాస్యమయిన దృశ్య రూపం..
కలగలిపితేనే
అచ్చమయిన మనిషి జీవితం..

ప్రేమ
సౌందర్య లిఖితం
పెళ్లి
సౌశీల్య పద గుంభనం.!
వీటికి నిర్ణయించిన
సంవత్సరానికో రోజూ మాత్రం
ఒంటరి నక్షత్రం..

Wednesday, September 7, 2011

ఓటమి జన్మహక్కు - శైలజామిత్ర August 14th, 2011

ఓడిపోవడం జీవితారంభం!
గెలిచి అరవడం చివరి అంకం!
ఓడితేనేగా గెలిచేది!
ఓడితేనేగా జీవితకాలం పెరిగేది!
ఓటమి పుట్టుకలో రావచ్చు
మరణంలో రావచ్చు..
నడుమ జీవితమంతా గెలుపే కావచ్చు!

జన్మనిచ్చిన అమ్మచేతి గంజినీరే
నేటి ఆరోగ్యసూత్రం కావచ్చు!
దాక్కునేందుకు అమ్మ చీరకొంగు,
భద్రతకు నాన్న చేతి వేలు
మనకు మిగిలిన నిజాలు కావచ్చు!
అవి కనుమరుగయినంతమాత్రాన
మనం ఓడిపోయినట్లు కాదు!
మనల్నిమనం తెలుసుకోవడానికి రహదారి కావచ్చు!

మల్లెల సువాసనల్ని మార్చాలనుకోవడం
నిజాన్ని భయపెట్టాలని ప్రయత్నించడం
ఓటమిని జయించే లక్షణాలు కాలేవు.
కాలం కల లాంటిది కాదు
వాస్తవం దాచుకునే వస్తువు కాదు
ఉలిక్కిపడే చర్య భయానిదే కాదు ఆత్మవిమర్శది కావచ్చు
జలజలా రాలే కన్నీటిబొట్లు ఆవేదనే కాదు
నిలువెత్తు పశ్చాత్తాపం కావచ్చు!

ఓటమి ఒకప్పుడు నీవొదిలి వెళ్ళిన నేస్తం కావచ్చు
నినే్న వరించాలని ఎదురుచూసిన నీ ప్రాణం కావచ్చు!
నిజాయితీకి చిరునామా మారిపోదు
సంవత్సరం పేరు మారిందని తేదీల మార్పు ఉండదు!
బతుకు బండిలో కదిలిపోతున్న ఒక్కోరోజు పండగ కాదు
పండుగలన్నీ మనకు ఆనందాల్ని తేలేవు!

ఊహ ఒకప్పుడు ఒక్కరికే పరిమితం
నేడు రెండు జీవితాల దర్పణం!
శరీరం వదిలివెళ్లడమే ఓటమి అనుకుంటే
పుట్టుకే ఓటమి కావచ్చు!
జేజేలు కొట్టడమే గెలుపు అనుకుంటే
వాటికి అలవాటుపడిన నీకు ఓటమే మిగలచ్చు!