నా హృదయం
కళ్ళు మూస్తే రాత్రి కన్న కలలే
కాంతి వర్ణం తో కొన్ని
కటిక చీకటితో కొన్ని
అన్నీ సృష్టి దృశ్య పరంపర బింబాలే !
తల విదిల్చి చూడగానే
ఎదురుగా వెలుగు దారాలు
పొందికగా అల్లుతూ సూరీడు
కొమ్మ కొమ్మకు సమన్వయాన్ని అనుసరించి
గూడు అల్లుకుంటూ సాలీడు దర్శనమిచ్చాయి
ఒక్క గాలి తెర వీస్తే
ఆ దారమేమవుతుందో
ఆ గూడు ఎలా నిలుస్తుందో అనేదే ప్రశ్న
వంద రేకుల పద్మం నుండి
ఒంటి రేకు పలకరింపు వరకు
అన్నీ నీటిమీద రాతలే !
ఇంతా చేస్తే
ప్రతి చోటా నేను ఉన్నాను
ప్రతి వర్ణం నా చుట్టూ అల్లుకుని ఉన్నాయి
ఎక్కడికక్కడ విడిపోతూ
కలుసుకుంటూ ఉన్నది ఒక్కటే
నా హృదయం
చిత్రమై
సంగీతమై
సాహిత్యమై ...!