పోస్ట్ మార్టం  

తెరచిన కిటికీ వద్ద కూర్చున్న అతను ఒక విషయమై ఉన్నాడు 

ఆ కళ్ళు మాత్రం అక్షరాలకు వలయమై ఉన్నాయి 

అరుపులు, అమ్మకాల నడుమ బస్సు ధ్వని ఎక్కువగా ఉంది 

చూపులు తిప్పి ఒక్కసారిగా ద్రుష్టి సారించాడు 

ఆ చూపు ఒక నిశ్శబ్ద దళం లా ఉంది 

గమనించిన నా  క్షణం హిమ స్వరం లా ఉంది 

రాత్రి అంచుల మీది నిద్ర ప్రయాణం తో 

సేదతీరిన ఆ కనుల నుండి ఏదో తెలియని భాష కనబడుతోంది 

సందిగ్ధం లో నా హృదయం వెలుగు సూది గా మారింది 

ఇద్దరి మధ్య బిగిసిన మౌనంతో  

స్వప్నం చెదిరి  ఒక్కసారిగా మెలకువ వచ్చింది 

ఆ పెదవులపై ఇప్పటికీ స్వేఛ్చ శబ్దం వినిపిస్తుంది 

ఎలా ఉన్నావు ? అని అడిగితే ఉన్నాను కదాని అర్థం వచ్చేలా 

ఆ గళం గ్లాసులోకి పాట జూలు విసిరింది 

ఆ చేతిలో న్యూస్ పేపర్ చదవడానికి ఏముంది అన్నట్లు మూసి ఉంది 

మళ్ళీ వీధి లోకి మళ్ళీ నిర్లిప్తంగా నా చూపుల ప్రవాహం

నిర్ణయం ఏదైనా పోస్ట్ మార్టం ఖచ్చితం ! 

ఇంత భగ్న శాంతి లోనూ 

నా పాట ను వినే గుండె లేకపోలేదు 

నన్ను అనుసరించే ఛాయలు రాకపోలేదు !