నీడ బొమ్మ 

సుదూర తీరాన 

శూన్య చిత్రాన్ని చూసాను 

అక్కడ వెలుగు లేదు 

వెలిగించే వారున్నా ఆస్వాదించేవారు లేరు 

మంచు దుప్పటిపై ఉన్న 

నక్షత్రాల మెరుపును చూసాను 

అక్కడ మృదుత్వం లేదు 

పులవనానికి కాపలా ఎవరు లేరు 

ఎక్కడున్నా క్షేమమే కదాని 

శరీరంపై గాయాల్ని మరిచాను 

గుండె తాలుకు స్పందన లేదు 

మనసున్న పలకరింపు గాని వినిపించలేదు 

పగలంతా 

నేను నా వెంటే ఉంటానని అనుకున్నాను 

కన్నీటి ఆనవాళ్ళు కనిపించలేదు 

ఎవరి నుండి ఏ సమాధానం ఎదురు చూడలేదు 

జనం మధ్య ఏకాంత వాసిని 

ఒంటరిగా సముహవాసిని 

తరలిపోయిన వర్షబింబం చూడలేకపోయాను

అడవి రాల్చిన వెన్నెలలో నీడనయ్యాను 

ఇంతకీ నువ్వు ఏమయ్యావు ?

జలపాతమై హర్షించావా ?

జనారణ్యం లో తప్పిపోయావా ?

గంతలు కట్టిన ఆకాశానికి వారధి అయ్యావా ?

నీడబొమ్మ నడిస్తే నీవు నడిచినట్లే 

వెలుతురులో నువ్వు నడిస్తే నేను నీడనైనట్లే !