ఇవి వేళ్ళాడే ప్రశ్నలు 

అర్థం లేని ఆవేశం 

నల్లత్రాచులా బుసలు కొడుతోంది 

పస లేని పగ పహారా కాస్తోంది 

మనిషి జీవితం స్మశానమై కాపలా కాస్తోంది 

ఎండిన గుండెల్లో 

కారుడు కట్టిన కారుణ్యం 

రక్తం తాగుతూ దప్పిక తీర్చుకుంటోంది 

ఎవరు కావాలి? 

ఎంతమంది కావాలి?

ఎందుకు కావాలి?

అనే ప్రశ్నల పరంపరపై అన్వేషణ జరగాలిప్పుడు 

సమాధానం ఇవ్వలేని చిధ్రమైన దేహాలపై 

చేయాల్సింది శల్య పరీక్ష కాదు 

ఆరంభించాలి క్రూర మృగాల వేట ఇప్పుడు 

ఎక్కడో ఎవరో ఏదో అన్నారనో 

నీ నీచత్వాన్ని నిలదీశారనో 

కనిపించిన, కని పెంచిన ప్రాణాలను మింగి 

కడుపు నింపుకుంటానంటే

జనం ప్రభంజనం కాకపోరు 

కాటికి నీ కాయం వెళ్ళేదాకా వేచి చూడరు. 

తింటూ కొందరు, మాట్లాడుతూ కొందరు 

నడుస్తూ కొందరు విగత జీవులుగా మారిన 

ఈ ఘోరాతి ఘోరాల మధ్య 

ఏ ఇంటికప్పు కూలిందో 

ఏ ఇంటికి కడుపుకోత మిగిలిందో 

ఏ ఇంటి దీపం నింగికెగసిందో తెలియదు కానీ 

లెక్కలు చూసి లెక్క ఇచ్చేనాటికి విగత జీవుల లెక్కల్లోనే 

లెక్కలు తప్పిన వారికేమి తెలుసు?

కాలిన కన్నపేగు కడుపుకోత?

పెళ్లికనో ,ఊరికనొ, ఆనందానికనో దాచుకున్న 

ఆ ఆత్మీయతల అంచనా వారికేం తెలుసు?

ఖండించే వర్నచిత్రపు తాలుకు పడునుబారిన దు:ఖం సాంద్రత?

విధ్వంసాలతో మీ ఆగ్రహం చల్లరిపోతుందా ?

ప్రతీకారాల ప్రాంగణం మీ ప్రతిమలు ప్రతీకలవుతాయా ?

మీ పిచ్చి కానీ నువ్వు చంపినా నీకు చావే గతి 

నువ్వు ఎంతగా దాక్కున్నా కనిపించే వింతే నీ మృతి !

మా ధైర్యం కూడలి పై నులుచుని 

మా సాహసానికే దిశా నిర్దేశం చేయడానికి మీరెవరు?

ఎంతకాలమని మీ ఉన్మాదం సహించగలరు?

తుపాకీ గుండ్లతోటి, బాంబుల మోత తోటి 

ఆడుకుంటూ భయపెట్టి, బెంబేలు ఎత్తించినా,

మా స్వాతంత్ర్య ఉద్యమాన్ని నిర్వీర్యం చేయాలనుకున్నా 

తెల్లోల్లనే తరిమి తరిమి కొట్టము 

మీ పాశవిక చర్యలను అడ్డుకోవడం 

మా వ్యవస్థకు పెద్ద కష్టమేమి కాదు. 

చావులకు మేమెప్పుడు చెదిరిపోలేదు 

మా ఉగ్రరూపం ముందు మీ ఉగ్రవాదం ఎంత?

మా తీవ్రత ముందు మీ తీవ్రవాదం ఎంతని?

మా పోరాటం ముందు మీ ఆరాటం ఎంతని?

ఒక్కటి మాత్రం మరచిపోకండి. 

చంపడం ఒక్క మంటలకే కాదు మంచుకు కూడా తెలుసు 

ప్రగాడ సానుభూతులు , ఖండింపులు 

తీవ్ర దిగ్భ్రాంతుల వైనాలు అడ్డు వచ్చాయే కానీ 

కన్నా బిడ్డను కోల్పోయిన తల్లి ఆవేదన చాలు 

మిమ్ము సజీవంగా పాతి పెట్టేందుకు..

మొసలి కన్నీళ్లు, కుర్చీల పోరాటాలు 

సమయాన్ని తింటు న్నాయే కానీ 

తల్లి తండ్రుల్ని పోగొట్టుకున్న బాల్యం కన్నీరు చాలు 

నీ ఉనికి ఉపిరినే  శాశ్వతంగా తీసేందుకు!

అయినా తప్పదు ఏమి చేద్దాం?

తునకలయిన శవాల గుట్టల్లో సమాజం ఒక సమాధి!

సగం కాలిన దేహాలన్నీ వేళ్ళాడే ప్రశ్నలకు పునాది. 

రెడ్ అలెర్ట్ కు పబ్లిక్ అలెర్ట్ తోడయితే 

సాగని మీ ఆతల కక్ష్య మిమ్ము అనుసరించినట్లే!

త్వరలో పత్రికల్లో రాబోయే వార్త 

జాతి మతాలన్నీ కలగలిపి 

మేల్కొన్న జాతిలో చేరామని..